Maar hoe is dit allemaal begonnen?
Zie je het voor je? Het beeld van een stripfiguur of een animatiepersonage met halfgesloten ogen, het hoofd lichtjes gebogen of dromend in de sterren, terwijl hij of zij terugdenkt aan beelden van de afgelegde weg—soms wazig, soms haarscherp. We hebben dat allemaal wel eens meegemaakt, dat moment waarop herinneringen weer bovenkomen. In mijn geval was het niet per se één specifiek horloge dat alles in gang zette, maar eerder een hele wereld—die van het duiken.
De televisieprogramma’s van de jaren ’80 stonden sterk onder invloed van de onderwaterwereld. Documentaires van J.-Y. Cousteau, allerlei films, en vooral Amerikaanse televisieseries zetten het onderwerp volop in de kijker. In 1980 was ik 10 jaar oud en had ik een enorme fascinatie voor duikers met vinnen en duikpakken. Met de opkomst van recreatief en zelfstandig duiken waren duikers overal.
En waar duikers zijn, zijn ook duikhorloges en -messen te zien op die zwarte pakken met gele strepen of helemaal in het oranje—ik vond ze geweldig!
Daar zijn we dan!
Ik was 8 jaar oud en mijn allereerste horloge was een Kelton. Het leek sterk op die horloges die ik zag om de polsen van de mannen van La Calypso—althans, dat maakte ik mezelf wijs. Sinds dat moment heb ik volgens mij altijd een horloge om mijn pols gehad. Vaak veel te groot voor mijn kleine pols; ik herinner me dat ik moeite had om ze zelfs op mijn onderarm te houden! Een vriend van de familie reisde regelmatig naar Azië, en omdat hij wist hoe gek ik op horloges was, bracht hij er vaak veel voor me mee.
In die tijd namen digitale horloges de wereld over—en vooral mijn wereld. Ik heb er echt heel veel gehad! Toen kreeg je er bijna bij elke aankoop wel eentje gratis. Het allerstoerste was een rekenmachinehorloge—of in elk geval, hoe meer knopjes erop zaten, hoe beter het was in mijn ogen!
1983 — een revolutie!
Wie kwam er als een buitenaards wezen mijn wereld binnengewandeld? Meneer Swatch! BAAAMMM!Zeggen dat meneer Hayek mijn leven heeft beïnvloed, is een understatement. Veel van die horloges deden me duizelen (sommige doen dat nog steeds), maar ze waren duur, en ik herinner me goed hoe ik allerlei klusjes deed om bepaalde impulsen te kunnen volgen. Wat ik me vooral herinner, is dat ze in allerlei verschillende winkels te koop waren. Mijn eerste Swatches kwamen van “Photos-Hall” op de zeedijk aan zee. Swatch-horloges evolueerden in allerlei vormen, maar vooral: ze werden chronografen. En met dat nieuwe model ontstond er een soort prettige gekte bij verzamelaars, die steeds talrijker werden en er fanatiek naar op jacht gingen. Voor mijn 16e verjaardag kreeg ik een echt mannenhorloge: een Camel Trophy-chronograaf. Half Breitling, half brol, met een bruine lederen band—maar het had het grote voordeel dat het me kennis liet maken met de wereld van Land Rovers. 🙂
In 1989 ging ik het leger in, en toevallig kocht ik in een Amerikaanse surpluswinkel een Hamilton Khaki. Ik kende het merk niet, noch het model—helemaal niets. Maar het horloge was conform, ABL-goedgekeurd, dus geschikt voor militaire dienst… en ook perfect voor het burgerleven. Ik vond het prachtig en droeg het met een kaki NATO-bandje (dat ik trouwens nog steeds heb, maar helaas het horloge niet meer ). Het is uit elkaar gespat bij een iets te harde parachutelanding! Nog steeds bij me? Mooi zo, laten we doorgaan. 😉 Gedemobiliseerd eind 1991, voelde ik een wind van vrijheid op mijn pad terug naar het burgerleven. En daarmee kwam een nieuw horlogedoel: de aanschaf van een Rolex GMT, net zoals die van Magnum. Ik werd op slag verliefd op het Pepsi-model, het was pure liefde—ergens rond 1991/92. De nieuwprijs in de winkel toen? 99.000 Belgische frank (BEF).
Niet haalbaar voor mij… Dus moest ik op zoek naar een plan B. En dat vond ik in de Big Apple, in 1992. Ik vertrok naar New York en ruilde daar mijn Swatch-collectie—zo’n 20 à 25 stuks—tegen een Rolex 1675 GMT! Surrealistisch, maar echt waar! Je raadt het al: de 1675 was tweedehands. En met die stap ging er een hele nieuwe wereld voor me open—nou ja, nieuw… De wereld van pre-owned, tweedehands, of beter gezegd, tweede-pols horloges! Ik hield de Pepsi uiteindelijk niet erg lang. Ik overtuigde mezelf ervan dat mijn echte horloge, degene die voor mij bestemd was, een Submariner moest zijn—natuurlijk, die uit het begin van mijn verhaal.
Ik bleef best lang (voor mijn doen) zonder een geschikte kandidaat te vinden. We zijn eind ‘93, en “het internet”
was toen gewoon de Vlan, de lokale zoekertjeskrant rond Groot-Brussel. Maar ik kende er nog te weinig van en had
een bijna verlammende angst voor namaak. Ik was bang mijn spaargeld te verliezen. Ondanks dat ik mooie horloges zag voorbijkomen, waren er nauwelijks boeken, tijdschriften of tweedehandszaken—een andere tijd. Behalve dan in de VS, waar sommige wijken en straten er volledig aan gewijd waren… Maar ik woonde tussen Brussel en Gent.
Uiteindelijk was het via een gepensioneerde horlogemaker—een beetje vakman, een beetje handelaar—dat ik rond 1994/95 mijn Submariner kocht. Niet zomaar eentje… nee, een 5508 « James Bond », met een glanzende gilt wijzerplaat, volledig origineel. Maar ik geef toe: ik kende toen de details en bijzonderheden niet. Vandaag de dag trek je gewoon je smartphone boven en alles wordt meteen duidelijk… maar 30 jaar geleden…
Deze Sub heeft alles meegemaakt. Ik droeg haar dag en nacht, overal, jarenlang. Ze vergezelde me tijdens al mijn reizen over de wereld, naar de zeebodem toen ik mijn duikbrevetten behaalde, en bij vele andere beproevingen—waarbij ze soms stevig op de proef werd gesteld! In zekere zin was dit horloge de ware vonk. Dankzij haar begon ik de details en subtiliteiten van de verschillende referenties te begrijpen. Het is dus echt met haar dat ik de wereld ontdekte die nu de mijne is geworden. En hopelijk—met jou erbij—kunnen we die wereld samen delen: onze ideeën, onze waarden, en onze horlogepassie…
Zoals je wellicht al gemerkt hebt in de bovenstaande tekst, maken polshorloges al zo goed als mijn hele leven deel uit van mijn dagelijks bestaan. Ze hebben verschillende passies aangewakkerd—reizen, oldtimers, en in het bijzonder motorracen, een ander virus, dat mee bepaalde keuzes heeft beïnvloed bij het opbouwen (en soms ook weer ontmantelen) van mijn horlogeverzameling. Heel wat horloges die ik door de jaren heen bij elkaar had gezocht, werden later verkocht om motoren te kopen,of om motorcross-seizoenen te financieren. Ja, passie stuurt ons vaak vreemde richtingen uit—soms op twee wielen, soms rond de pols!
Er brak een nieuwe levensfase aan voor mij: gedaan met de rol van gepassioneerde amateurverzamelaar.
Ik vervoegde het team van Time Addict in de Rue Saint-Honoré in Parijs om mijn kennis te verdiepen en
mijn ervaring aan te vullen. Tot dan toe draaide die vooral rond vintage Rolex, chronografen van de jaren 40 tot 80, enkele Audemars Piguet, en een paar Patek Philippe, maar veel verder ging het nog niet…
In 2015 sloot ik me aan bij Antoine Rauis, de visionaire eigenaar van de winkels Le Collection’Heure,
waar ik begon in de originele, kleine winkel, en later doorgroeide naar de grotere, tegenoverliggende zaak, waar ik acht jaar lang werkte.
Na die rijke ervaring voelde ik dat het tijd was om mijn vleugels uit te slaan en een solopad in te slaan.Ik voegde ook een nieuwe dimensie toe aan mijn werk door mij aan te sluiten bij Millon, een gerenommeerd Frans familiehuis voor veilingen. Zij kozen mij als expert en hoofd van de horlogeafdeling voor hun Belgische tak in Brussel, onder leiding van Arnaud de Partz, met wie ik vandaag samenwerk bij AZ Auction.
Deze website is voor mij een bijzondere schakel tussen u en mij.Hij laat me toe om warme, maar ook zakelijke banden op te bouwen—of u nu een beginner bent, een doorgewinterde verzamelaar, of zelfs
een professional. De essentiële missie van deze site is het creëren van een band tussen mensen met
een gedeelde passie, die dezelfde taal spreken: de taal van een unieke patina, een prestigieuze herkomst,
en een staat die trouw is aan het origineel. Zelfs na al die jaren voel ik nog altijd diezelfde opwinding—zelfs ontroering—bij het ontdekken van een mooi object, een zeldzame referentie, iets echt bijzonders. Het zou een understatement zijn om te zeggen dat dit mijn drijfveer is. Het is net dat wat me energie geeft om
u te ontmoeten, om van gedachten te wisselen, en om u te begeleiden in een specifieke zoektocht.
Dankzij jarenlange ervaring en een sterk netwerk van verzamelaars, liefhebbers en professionals van
over de hele wereld, kan ik vandaag uw meest verfijnde wensen gericht, zorgvuldig en met inzicht invullen.
Tot slot wil ik benadrukken: Er zijn geen ‘kleine’ horloges. Financiële waarde is slechts één aspect. Een bescheiden horloge kan een ware parel zijn, en zal bij mij met dezelfde passie en zorg geëvalueerd worden.
Ik kijk ernaar uit u te ontmoeten, en om samen met u van gedachten te wisselen—of het nu gaat om een aankoop, verkoop, of expertise.
Let’s talk about Watch…
Sébastien Delbar
Belga Watch
